Хүн, унших, албагүй...
Унших албатай дэлхий дээр уншихгүй яваад байгаа ч биш дээ... урагшлах гэж бүгд л өөрсдийнхөөрөө ухнатаж өдрийг өнгөрөөцгөөж байгаа. Би ч ялгаагүй.
Бичих албагүй. Бичнэ гэж өөртөө өдөр болгоны даалгавар өгсөн ч хүн албагүй. Хүн бичихгүй, амьдрал бичихгүй, ухаарлаа ч бичихгүй, уйтгараа ч бичихгүй. Ер нь би бичих ч албагүй, ер нь хүн унших ч албагүй. Миний юмыг унших албагүй гэдэгтээ биш, өөрийн бодролуудыг бичих албатай гэдэгтээ ч биш.
Амьдрал өөрөө ийм л өрнөлтэй, аялгуу мөн ийм л зохицолтой... бололтой...
Үгээр тоглож амьдарч буй нэгэн залуугийн статистикийн сонссоны дараа биширч, энэ блогтоо салхи оруулах гэж бичсэн нэгэн өрөвдөлтэй оролдлого минь...
Comments