Эртээ урьдын цагт Эрхэмбаяр гэж нэгэн залуу амьдран суудаг байж гэнээ. Нэгэн өдөр тэр залуу сурдаг сургуулийнхаа 2 давхарт зүв зүгээр л шүгэл үлээгээд алхаж байтал нүдэнд нь “Тэнгэрийн Дагина”-аас ч үзэсгэлэнтэй нэгэн охин үзэгдэж гэнэ, залуу “Хэрэв энэ үзэсгэлэнт бүсгүй миний хайрыг авах зохист нэгэн мөн бол Бурхан уг нь ямар нэгэн шинж тэмдэг үзүүлэх ёстой доо” гэж бодтол аль хэдийнээ цаг хугацаа зогсож, нүдэнд нь зөвхөн тэр л үзэсгэлэнт дүр харагдаад, өөр юуны ч тухай бодож сэтгэж, төсөөлж чадахааргүй болж манай залуу дотроо “She’s the ONE” гэж хэлжээ.
Тэр өдрөөс хойш хамаг зүрх сэтгэл нь нөгөө үзэсгэлэнт тэнгэрийн гүнж дээр байгаад, бүр өөр юу ч хийж чадахгүй байгаад байхаар нь ер нь танилцъя гэж шийдээд дугаарыг нь олтлоо сахалаа хусахгүй гэж өөртөө тангараг тавьж гэнэ. Удалгүй сахлаа хусах болзолоо хангаж бодож бодож нэг ийм мессеж бичиж “Завтай байна уу?”, хэрэв үзэсгэлэнт гүнж нь завгүй байвал бас садаа болох вий гэж эмээж, завтай байвал хэрэг зоригоо хэлий гэж зориглож. Төд удалгүй “Гадуур явж байна, яасан” гэсэн утгатай хариу ирэнгүүт манай залуугийн зүрх нь чангарч хэрэг зориг, хэт нутаг, хэн гэдгээ хэлээд тавив гэнэ. Он удаан жилийнхаа амьдралд анх удаагаа бүсгүй хүнтэй ийм чухал зорилгын төлөө танилцаж байгаа нь энэ юм хөөрхий.
Нэг сургуульд сурдаг нь түүний аз болж, шинэ жилийн баяраар харах завшаан тохиож, үдэшлэгтээ ирэх мөчийг нь хүлээн зогсохдоо дахин нэг удаа түүний амьдралд цаг хугацаа зогсоно гэдгийг төсөөлөөч үгүй биз. Гоо үзэсгэлэн, төгс төгөлдрийн бэлгэдэл болсон өнөөх гүнж бараа бологсдын хамт морилон ирэх мөч түүний хувьд ямар их сэтгэл догдлуулам байсныг үгээр илэрхийлэхийн аргагүй, түүний өмссөн богино даашинз, тэр сандаль, тэр үсний засалт.
Хамгийн гол нь манай хүн уг нь очиж уулзах төлөвлөгөөтэй байсан ч гүнжийнхээ тэр өдрийн гоо үзэсгэлэн, оршихуйгаас нь эмээж хэрэгжүүлж чадсангүй. Он солигдох мөч хэдхэн хоногийн дараа, юу хийх вэ гэж шанална.
No comments:
Post a Comment