Monday, April 13, 2009

Ийм нэгэн дурлал-Үргэлжлэл

Бодож бодож шинэ жилийн өдөр бэлэг бэлдье гэж шийдээд олигтой бэлэг юу байж болох талаар тунгаан олон ч газраар орж гэнэ. Нэг бол сүртэй их үнэтэй, үгүй бол үнэндээ таарсан онцгүй бэлэгнүүд л олдохоор байв. Хамгийн гол нь урьд нь уулзаж байгаагүй, зан аашийг нь ч сайн таньж чадаагүй, бас таалагдахыг их хүсч байгаа эсрэг хүйсийн хүндээ бэлэглэж бас сэтгэлээ илэрхийлж болохуйц бэлэг бол шоколад юм байна гэсэн бодол, гэтэл бас ямар нь, бас анхны бэлэг болохоор дангаараа байгаад хэрэггүй энэтэр гээд түмэн янзын бодол эргэлдэнэ. Эмэгтэй хүнд шоколад бэлэглэх бол Raffeollo л аваарай гэж хэлж байсан нэг эмэгтэй найзруугаа залгаад асууж гэнэ. Яг таалагдах болов уу? Бас өөр юу өгвөл дээр вэ гээл... Хариулж гэнэ, яг мөөн, хажууд нь нэг зөөлөн тоглоом байвал зүгээр, өөр юм нээх хэрэггүй.
Ядаж байхад яг тэр шинэ жилээр нь зөвхөн нэг л дэлгүүрт тэр шоколадыг нь зарж байгааг мэдээд, дуусчихсан байх вий гэж баахан шаналсан бололтой манай залуу 2 найзыгаа дагуулаад яаран очив. Нөгөө 2 нь ч гэсэн найз охидууддаа бас авахаар хамт иржээ. Яг л гурван ширхэг үлдсэн байсан гэвэл яана. Яг тэр гуравт л зориулсан 3. Бөөн баяр тэндээсээ гараад чихмэл тоглоом хайж хайж нэгийг сонгоод бэлэг гэдэг утгаар нь боолгож энэтэр бэлдээд. Өгөх бэлэг нь бэлэн ч зүрх сэтгэл нь нэг л айдастай байгаад байж гэнэ, хамгаас түрүүнд тэвэрч аваад үнсэхэд бэлэн байгаа хирнээ залгаад би чамд бэлэг авсан юм аа гээд хэлчихэд зориг нь жаахан дутаад цаг нилээн орой болчихов. Үдшийн долоон цаг, залгаж асуугаагүй л байна. Нэг л бэлэг барьсан хүн, хотын гудамжаар нааш цааш баахан алхана. Даарсандаа эмээгийндээ ороод гарахаар шийдэв. Үеэл охид нь бүгд л байж байна гэнэ. Барьчихсан байгаа зүйлийг нь хараад мэдээж хэнд зориулсан болохыг нь мэдэхийг хүсэх нь ойлгомжтой байв. Бас хөөрхөн сэтгэлээрээ зөвлөгөө энэтэр өгөөд байна. Эмээдээ хүртэл нэг охинд бэлэг авсан энэтэр гээд яриад сууж байна гэнэ шүү.
За тэгсэн чинь цайгаа уугаад эмээгийнхээ хийсэн боорцогноос хазаад сууж байсан чинь гэнэт зориг ороод явчихлаа. Ер нь залгадаг хэрэгээ. Залгав, аль хэдий нь үдшийн 8.30 мин, утсаа авдаггүй. Мессеж үлдээлээ, хариу ирдэггүй, одоо яанаа?
Ямар ч байсан Төмөр замд л гэр нь байдаг юмдаг гэж бодоод эмээгийнхээсээ гараад тэр зүг алхаад явж байтал сайн хүн санаагаараа гэгчээр Ундрал найз хаа байсан Хятадаас залгадаг байгаа, энэ 2 багын сайн найзууд гэдгийг мэдэх болохоороо бөөн баяр болоод бушуухан гэрийнх нь дугаарыг асуугаад, утас тасрав уу үгүй юу эргүүлээд дурласан бүсгүйнхээ гэрийн дугаар руу залгав. Нэг эмэгтэй хүн утас авч байна, бодвол ээж нь байх... Зүрх хүчтэй хүчтэй цохилоод байж байтал хэдхэн хоногийн өмнө сонссон нэг л дотно хоолой “Байна уу” гэж хэлэх нь сонстоно.
o Ааан байна, би нөгөө Эрхэмээ байнаа, чамд тээд шинэ жилийн мэнд хүргэе гэж бодоод залгаж байна.
o Аан за, баярлалаа
o Би харин чамруу залгасан чинь утсаа авдаггүй ээ
o Яанаа тийм үү, би харин өрөөндөө орхицон болохоор сонсоогүй юм байна лдаа, уучлаарай
o Өө зүгээр зүгээр, би тээд чамд нэг бэлэг бэлдсэн юм аа. Гэхдээ жаахан оройтчихлоо, яах уу?
o Тийм үү, би гарч чадахгүй байхдаа.
o Зүгээр хальт уулзаал өгчихөж болно шд
o Гэхдээ манай гэрийнхэн гаргахгүй байхаа
o Заза тэгвэл тээд дараа л болцгооё тээ
Гэсэн юм ярилцаад тэр өдрийн төлөвлөгөө бүтэлгүйтэв. Гэхдээ л түүнтэйгээ утсаар ч болов ярьсандаа манай хүн бөөн л баяр, найз Төөгөөтэйгээ он гаргахаар гэрт нь очив. Өдөржин юу хийх гэж оролдсоныг нь угаасаа мэдэж байгаа найз нь гартаа барьсан бэлгийг нь хараад шууд л инээгээд шоолж эхлэв, гэхдээ багын найзуудын хооронд ийм юм байлгүй яахав.

No comments: