Бодлууд...

Монголын үрс маш олон болтугай...

starts now...

You need dream to start, but you need strenght to finish...

Монгол улс ардчилалынхаа түүхэндээ 5 дахь удаагаа ерөнхийлөгчөө сонгох сонгуулиа зохион байгуулж байгаа. Ард түмэн 90-ээд онд зөв замдаа орлоо гэж маш их найдаж байсан, үнэхээр ч тийм байсан. Гэхдээ миний мэдэх Монгол маань зөв замаар алхаад байгаа гэж би хэзээ ч хэлж чадахгүй. Авилгал хээл хахууль эцэстээ хүрч, ядуурал, ажилгүйдэл гэх мэт нийгмийн сөрөг үзэгдлүүд газар авч ард иргэд тартагтаа тулж байна. Нэг үгээр хэлэхэд амьдрахад хэцүү байна. Энэ бүх зүйл өөрчлөгдөх шаардлагатай, өөрчлөгдөх ч болно. Гол нь Энхбаяр гэдэг энэ шар дээлт байгаа цагт бид нар үзэхгүй гэдгийг хаана ч хэлнэ, хэнд ч хэлнэ. Монгол улсын иргэнийхээ эрхийг эдлэж анх удаа төрийн тэргүүнийг сонгох сонгуульд оролцож үзлээ, саналаа дугуйллаа, долоовор хуруундаа тамгаа дарууллаа. Иргэн би сонголтоо хийсэн, ард түмэн маань бас өөрсдийн сонголтоо хийсэн. Хамгийн чухал зүйл гэвэл Энхбаяр нь байна уу Элбэгдорж нь гарна уу санал тоолог үйл явц шударга явагдах л хэрэгтэй, ёстой. Гэвч найруулсан хор энд тэнд бас байх шиг л...

Эргэж харахад харамсах зүйлгүй амьдрахсан гэсэн хүсэл хүн бүрийн дотор байдаг болов уу? Эсвэл би л ганцаараа хэнээтэй юм шиг эргэж харах марах тухай санаад яваад байдаг юм уу? Хэрэв таньд хэн нэгэн өдөр бүр $86400 өгөөд, чи харин түүнийг нь тэр өдөртөө заавал үрж дуусгах ёстой болвол та яах вэ? Өглөө бүр халаасанд чинь энэ хэмжээний мөнгө, гэвч өдөр дуусахад та үрсэн байх шаардлагатай. Би лав энэ их мөнгийг үрж чадахгүй гэдгээ мэдэж байна. Ер нь овоо үрэлгэн гар ч амжихгүй байх. Үнэхээр ийм зүйл таньд тохиолдвол та юу хийх вэ? Яг үнэндээ хэн бүхэнд яг л ийм зүйл өдөр болгон өгөгддөг гэдгийг нэг найзаасаа сонсоод нэгэн зүйлийг бодлоо. Үнэхээр ч цаг хугацааг алтнаас ч илүү үнэлдэг бид өдөрт 24 цаг, цагт 60 минут, минутад 60 секундийг цоо шинээр бэлэг болгон хүлээн авдаг шүү дээ. Энэ их баялагаа би юунд зарцуулж, юуны төлөө явж байгаа вэ гэдэг минь чухал асуулт.   Хүний амьдрал нэг бодлын богинохон, харамсалтай мэт боловч нөгөө талаараа хангалттай урт, хэрэгтэй зүйлс хийхэд хэтэрх...

she may be the face i can't forget the trace of pleasure or regret may be my treasure or the price i have to pay she may be the mirror of my dream a smile reflected in a stream she may not be what she may seem inside her shel she who always seems so happy in a crowd whose eyes can be so private and so proud no one's allowed to see them when they cry she may be the love that cannot hope to last may come to me from shadows of the past  that i'll remember till the day i die she may be the reason i survive the why and wherefore i'm alive the one i'll care for through the rough and ready years me i'll take her laughter and her tears and make them all my souvenirs for where she goes i've got to be the meaning of my life is she, she

Мөнхийн Ус-Камертон Гэрлэж амжаагүй явна Дэлхий ээж Дайчид аяны дуу Сэтгэлийн үг Ээжийн бүүвэйтэй хорвоо Сувдан шигтгээ Нарт тэнгэрийн дор Ээжийн тухай дуу Хунгийн дуу Энэ нээг их байгаад байдаггүй цомог санагддаг юм. Их давгүй дуунуудтай, ялангуяа Мөнхийн ус гэсэн тэр дууг нь анх сонссоноосоо хойш одоог хүртэл ахин дахин хэдэн удаа ч сонссон юм бүү мэт, гэхдээ л үнэхээр дуртай хэвээрээ л байна. Үүнээс хойш Монгол хамтлаг дуучдын дуу, цомгуудыг татах байдлаар тавьж хүмүүст өөрийн цуглуулгаас хүргэе гэж бодлоо. Enjoy it :-.)

Найз л та нартаа би захидал бичихийн учир Нас л биеийн минь үдийн халуун өнгөрлөө Найраг шүлгийн минь үүлэн сүүдэр нимгэрлээ Наргиан даргиан үзэл бодол минь хувирлаа Yеийн та нартаа би захидал бичихийн учир Yзэх ёстойг үзэж дуулж болохыг дууллаа Yг цаг хоёроо хэмнэдэг цаг минь боллоо Yймээн аймаан багын зан минь хувирлаа Өөрийн гэсэн үедээ зэргийн нөхдөө олж Өглөө жиргэх болжморын өрөөсөн жигүүр болж Өнөр их найргийн тэнгэрээр цойлж явахдаа Өнөөдрийг бодвол би овоо л явсан байж магадгүй Намайг ямар байсныг яг л тэр өдрүүдийн минь Найраг шүлэгтэй хамт сэтгэлдээ үүрд хадгалаарай Найрын дугарааг орхиж найзын ёсыг огоорч Нам гүмхэн буланд нарлах цаг минь үлдлээ Саваагүй нь үнэн гэлээ ч шүлэгч хүний сэтгэл Салхины чиг заадаг дунд сургуулийн багаж шиг Өглөө заасан чигээ орой солих учиргүй ч Өсөх өтлөх хуульд хэмжээ гэж байдаг байна Хүний мөс гэж би хүнд сайныг боддог сон Хүмүүсийг гэсээр яваад өөрөө хохирох ёсон байна Хүртсэн энэ бие олдсон авьяас хоёртоо Хүнийрхүү явах юм бол амьд...

Амьдрал үзээгүй жаахан байна гэж надад аймар амьдрал үзчихсэн ах эгч нар минь их хэлэхийн. Уг нь амьдралын тухай яриаг минь овоо сонсдог байсан юмсан. Ер нь багаасаа бухын баалтаар баагаад нээрээ л хэрэгггүй юм байна. Хэн их ярьж байна, тэр хүн хамгийн хүчгүй нь гэж хүмүүс ярилцах юм. Магадгүй үнэн үг байх. Хайр дурлалд хэн их хойшоо гэдийнэ тэр нь ялдаг гэж бас нэг үгийг нэг найз байн байн л хэлэхийн. Хүн ер нь нууцлаг байхдаа хамгийн зэвүүн гэдэгтэй бүгд санаа нийлнэ. Гэхдээ миний хувьд мангар энгийн байх хамгийн гоё гэж боддог юм. Тэгсэн чинь “Бүгдийн найз бол хэний ч найз биш” гэсэн үг хааяа чихэнд сонстоод байх болж. Найзгүй бол хол явж чадахаарүй над шиг хүмүүсийн хувьд их хүлээж авахад эвгүй үг. Гэхдээ инээсэн бүхэн найз биш, уурласан бүхэн дайсан биш гэдгээ бас мэднээ. Би өөрийгөө их инээж явдаг хүн гэж боддог юм ( худлаа чухал царай гаргаагүй үедээ ) . Тэгсэн чинь намайг их зантай, ууртай, юу юу гэнэ вэ бүр их бодоогүй бодоогүй өнцгөөс гарууд хардаг болохыг саяхнаас мэд...

Нэг мэдэхэд харих цаг болчихсон байх вий гэж их боддог болчих юм. Уг нь дөнгөж л 80-ын талын талыг наслаж байгаа юмсан. Би ер нь багаасаа л их гадуур явдаг, хүмүүсийн хэлдгээр их тэнэдэг хүүхэд байсан. Гэхдээ би тэр бүх үйл явцыг тэнэлт гэж хэлэхгүй харин ч насны багад олон хүнтэй танилцаж, олон зүйлсийн талаар алтан чихтэй болж явсан их хэрэгтэй цаг хугацаа байсан гэж дүгнэдэг. Гэтэл залуус одоог хүртэл олигтойхон найз нөхөд байхгүй, хүнтэй юм ярилцчих чадваргүй, хэн хаана юу хийдэг талаар мэдээлэлгүй байх юм. Дээхэн үед байсан “Танилтай бол талын чинээ” гэсэн үг одоо хамгийн үнэн үг болчихоод байгааг анзаараагүй хүн цөөхөн байх. Мэдлэг гэдэг зүйл ерөнхийдөө их харьцангуй ойлголт болчихсон энэ үед мэдээлэл хамгийн хүчтэй зэвсэг гэдэгтэй хэн ч маргахгүй биз. Харин хаанаас тэр хүч өгөх мэдээлэл ирж байна гэдгийг ухах юм бол найз нөхөд, гэр бүл зэрэг танилын хүрээллээс өөр нүхэн гарц харагдахгүй байна. Олон нийтийн мэдээллийн хэрэгсэл маш явцуу байгаа өнөө үед ТВ хараад цагаа үрж байх со...

Блогоор тэнэж явтал Idea гэгчийн уран цэцэн үгтэй, үг үсгийн алдаа багатай үнэн тасархай блог дайралдав. Хэдэн бичлэгийг нь уншаад хэн болохыг нь мэдэхийг хүссэн гэдгийг нь яана, хариу горьдсон шинэхэн блоггер худлаа үнэн нэг сэтгэгдэл үлдээв. Нүд анилдаагүй бол сүртэй сайхан сэтгэгдэл үлдээж ногоон фэн нь болсон гэдгээ хэлмээр л байлаа. Гэвч нэгэнт орой болсон тул гэрлээ унтрааж орондоо орохгүй аваас өглөөний ажил өдөр болж өдрийн ажил үдэшрүү шилжих аюул нүүрлээд байв. Бэлэн цэцэн үгээр дүүрсэн бичлэг бүрийнх нь амттайг ч хэлэх үү уншаал баймаар санагдсан тул reader дотроо subscribe хийчихэв. Монцамэ-д ажилладаг бололтой манай хүн ( яг тодорхой мэдсэнгүй ) ажил мэргэжилтэй нь холбоотой болохоор ч тэр үү аргагүй сайхан уянгалаг бичих юм. Сүүлд ингэж бичдэг хүн ховор харсан болоод ч юм уу, бичлэгүүдийг нь хүлээх хандлагатай болчих шиг санагдлаа. Ер нь Монголчуудынхаа блогоор бүүр тэгтлээ их тэнээд байдаггүй миний бие чамгүй олон холбоос олж хараад хамрын самсаа шархираад унасныг нуу...

Энэ гарчигийг бичээд магадгүй нэг жил лав хол өнгөрсөн байх аа. Хэлд орохдоо л би ээж та хоёрыгоо дуудаж анхны гэсэн үгээ хэлсэн. Хөлд орохдоо би зөвхөн ээж та хоёртоо л тэмүүлэн байж анхныхаа алхамаа хийж хүн болохдоо би та хоёрынхоо л хэлсэн сургаал, заасан замналаар явсан. Хэзээ ч, хэн ч надаас энэ дэлхий дээр хамгийн их хүндэлж явдаг хүн чинь хэн бэ гэж асуувал би бодох зүйлгүй Таныхаа л нэрийг хэлнэ. Учир нь энэ нэр үүрдийн үүрд зүрх сэтгэлийн минь гүнд сийлэгдэж, хүн гэсэн баталгаа болох алдрын минь өмнө намайг овоглон явдаг болохоор. Бага насандаа хүүхдүүдэд “Би аавтайгаа барилдаад, хаядаг юм чинь” гэж онгирдог байхдаа намайг хөгжөөх гэж өвдөг сөгддөг байсныг чинь ойлгодгүй байсан ч хэний ч өмнө сөхрөхөөргүй дархан аврага болохыг чинь хожим ухаарахдаа монгол эр хүн таниараа улам ч илүү бахархаж билээ. Хүүхдүүд надад аавыгаа цагдаа, нисгэгч, эмч хэмээн онгирох болгонд нь би урдаас нь “Тэгвэл манай аав танай аав нарыг сургадаг БАГШ” мэдэв үү гэж хэн болохыг чинь тунхаглан, бичиг с...