Бодлууд...

Бөмбөг бөөрөнхий юу? Та бөөрөнхий юу? Хэхэ энэ шал утгагүй асуулт юм шиг... Бөмбөг бол мэдээж бөөрөнхий. Харин та ямар вэ? Альваа асуудал гарах үед таны толгой яаж ажилладаг вэ? Газар дээр нь шийдчихье гэдэг үү? Оронд нь за дараа болъё гээд хойшлуулахыг хүсдэг үү? Асуулт таньд ойлгомжтой байв уу? Яанаа баахан асуулт тавьчихав уу? Үгүй ч юм уу? Дээрх хэсэг таньд эхэндээ ойлгомжтой юм шиг байснаа сүүлдээ ойлгомжтой ч биш, ойлгомжгүй ч биш болоод явчихсан биз дээ. Энэ чинь л нөгөө бөөрөнхий шүүдээ. Би гэртээ өөрийнхөө desktop- г нээг их хайгаад байдаггүй. Учир нь миний ажлын ширээн дээр одоо 2 жил болж байна. Харин түрүү жилийн төрсөн өдрөөр өөртөө авсан мини сагсны бөмбөгөө хайх гэж гэрээ буулгах нь холгүй өнгөрдөг шүү. Амьдрал дээр ч гэсэн бид асуудлыг бөөрөнхийлөөд л яваад байвал хүмүүс биднийг ямар байр суурьтай байгааг мэдэх аргагүй болно. Асуудлыг оновчтой шийдвэрлэх арга бол асуудал үүсгэхгүй байх явдал мөн. Гэтэл бид хүн л болсон хойно үргэлж асуудлын далайд сэлж байдаг би...

Зурагтаар ойрд “Монгол стандарт” гэж реклам суваг солих болгонд залхтал цацагдаж байна. Яг юуг сурталчилаад байгааг нь мэдэж байгаа боловч энэ нэр нь их утга учиртай баймаар санагдлаа. Стандарт гэдэг үгийг бид орчуулгагүйгээр хэрэглэсээр байгаад чихэнд нэгэнд дасал болчихсон хэдий ч энэ үгний цаана асар их ухагдахуун нуугдаж байдаг. Ялангуяа Монгол гэдэг үгтэй холбогдох юм бол бүхэл бүтэн Монгол үндэстний ямар нэг зүйлийг тухай ярьж байна гэсэн үг. Тэгвэл энэ үгийг сонсоод таны толгойд юу хамгийн түрүүнд буудаг вэ? Яг үнэнийг хэлэхэд миний тархинд ямар нэгэ дүрс энэ үгийг сонссоны дараа харагдахгүй байна. Гэтэл Герман стандарт гэвэл хажууд нь шал өөр юм бодогдоно. Япон стандарт, Америк стандарт гэдгийн цаана дэлхийн ихэнхи хүний тархинд нийтлэг нэг зүйл бодогдоно. Харамсалтай нь Монгол стандартыг мэдэх хүн ховор ажээ. Бид хүнтэй цаг болзохдоо монгол цагаар биш шүү гэж хэлдэг маань бидний стандарт болчихоод байна, бид эвдэрхий машинийг засахдаа монголчилчихъё гэж хэлдэг маань манай ...

Бид аль бага байхаасаа л олон зүйлсийн талаар ярьж эхэлсэн. Би лав бага байхдаа цагдаа болно, онгоцны нисгэгч болно гэж бодож, цэцэрлэгийн найзууддаа ярьж явлаа. Яахав бага байсан болохоор ч тэр юм уу мэддэг мэргэжлүүд их цөөхөн тэгээд сонгосон сонголт нь ч явцуу байж ээ. Жаахан томроод 10 жилийн 4,5 дугаар ангид орлоо. Тэр үед компьютер гэж нэг их гоё юм энд тэнд харагдаж эхлээд, зарим найзууд ч авч эхлэв. Тэгэхээр нь эгч нар, зарим найзуудтайгаа ярьж байгаад ерөөсөө л програмист болъё гэж шийдчихээд бас хэдэн жил таньдаг мэддэг хүн болгондоо амныхаа зоргоор ярьдаг байлаа. Хаана л шинэ программ софт байна тэрийг сонирхоод, юу ч мэдэхгүй юм байж айхтар юм их л ярьж явлаадаа. Одоо ч гэсэн том том юм их ч бодож санаа нийлдэг хүмүүстэйгээ их том том ярьнаа. Гэхдээ энэ 19 жилийнхээ туршлагаас харахад хүн ихэнхидээ яг ярьдаг шигээ байж чаддаггүй юм байна. Мэдээж яг ярьсандаа байж, ихийг амжуулчихсан өөрөөр хэлбэл хоншоортой хүмүүс байдаг лдаа. Тэд ер нь бол гүйцэтгэл тал дээрээ их сайн аж...

Саяхан гадаа цаг агаар үнэхээр сайхан байсан тул гадуур баахан алхлаа би. Өдөржин хотын төвөөр хүн амьтантай уулзаж бас бус ажил амжуулчихаад эртхэн харья гэж бодоод бас л алхаж явлаа. Тэр өдөр нээг их үүлгүй ер нь их гоё байсан юм. Тэгээд алхаж байгаад харах үед жаргах гэж байгаа шаргал наран миний зүүн урд тодоос тод харагдав. Яг тэр үед надад “Наран манддаг, Наран жаргадаг” гэсэн энэ үг аманд орж ирдэг юм байна. Үргэлжлүүлэн алхаж байхдаа би бага байхдаа таатаг байсан “Өглөө 4 хөлтэй, Өдөр 2 хөлтэй, Орой 3 хөлтэй” гэсэн оньсогыг санаад бодож эхэллээ. Хүний амьдралыг нэгэн өдөртэй зүйрлэвэл шинэ хүн мэндэлж хорвоо дээр нэгэн наран мандан, өсч торнин үд хүрэх замдаа сурч боловсрон амьдралынхаа зорилгыг давхар тодорхойлно. Үд дээр нар хамгийн их илчтэй байдагийн адилаар хүн ч гэсэн 2 хөлтэй байх үеддээ л хамгийн ихийг амжуулж, байдаг бүхий л бололцоогоо дайчлан ажиллах ёстой. Мэдээж 3 хөлтэй болсон ч бид ихийг амжуулж чадна лда гэвч үдээс хойш нар ер нь л доошлох чигтэй байдаг шүү ...

Та бол бэлэг. Үүнийгээ мэддэг эсвэл мэддэггүйгээс тань үл хамааран та бэлэг хэвээрээ л байх болно. Бодоод үзье л дээ. Эхийнхээ хэвлийд бүрэлдэн бий болох цагаасаа л авхуулаад та Бурханы эцэг эхэд чинь өгсөн бэлэг байсаар л ирсэн. Тэдний амьдралд та үнэхээр бэлэг болон ирсэн шүү дээ. Удалгүй томроод хэлд, хөлд орон дахиад л бэлэг барьсан. Анх ааваа, ээжээ гэж хэлэхэд чинь тэд хичнээн их баярласан бол? Эцэг эх, гэр бүлээс гадна та мөн найз нөхөддөө, цаашлаад оршин байгаа нийгэмдээ ч гэсэн бэлэг нь юм. Таны байгаа байдал, таныг тодорхойлж буй бүхий л зүйлс бусдын хувьд бэлэг, харин сайн нь байх уу аль эсвэл муу бэлэг байх уу гэдэг сонголт цэвэр таниас шалтгаална. Мэдээж бэлгийг хүн бусдад баяр баясгалан, аз жаргал хайрлахын тулд л халуун дулаан сэтгэлээрээ бэлэглэдэг. Бэлэг авчихаад урвайж байсан хүнийг би лав амьдралдаа үзээгүй. Тэгвэл бэлэг учраас та бусдад аз жаргал, инээд хөөрийг авч ирэх ёстой бус уу? Харин та яг одоо бодоод үзээрэй та үнэхээр сайн бэлэг байж чаддаг уу? Энэ л...