Бөмбөг бөөрөнхий юу?

Бөмбөг бөөрөнхий юу? Та бөөрөнхий юу? Хэхэ энэ шал утгагүй асуулт юм шиг... Бөмбөг бол мэдээж бөөрөнхий. Харин та ямар вэ? Альваа асуудал гарах үед таны толгой яаж ажилладаг вэ? Газар дээр нь шийдчихье гэдэг үү? Оронд нь за дараа болъё гээд хойшлуулахыг хүсдэг үү? Асуулт таньд ойлгомжтой байв уу? Яанаа баахан асуулт тавьчихав уу? Үгүй ч юм уу?

Дээрх хэсэг таньд эхэндээ ойлгомжтой юм шиг байснаа сүүлдээ ойлгомжтой ч биш, ойлгомжгүй ч биш болоод явчихсан биз дээ. Энэ чинь л нөгөө бөөрөнхий шүүдээ. Би гэртээ өөрийнхөө desktop-г нээг их хайгаад байдаггүй. Учир нь миний ажлын ширээн дээр одоо 2 жил болж байна. Харин түрүү жилийн төрсөн өдрөөр өөртөө авсан мини сагсны бөмбөгөө хайх гэж гэрээ буулгах нь холгүй өнгөрдөг шүү. Амьдрал дээр ч гэсэн бид асуудлыг бөөрөнхийлөөд л яваад байвал хүмүүс биднийг ямар байр суурьтай байгааг мэдэх аргагүй болно. Асуудлыг оновчтой шийдвэрлэх арга бол асуудал үүсгэхгүй байх явдал мөн. Гэтэл бид хүн л болсон хойно үргэлж асуудлын далайд сэлж байдаг билээ. Тэр болгондоо бид ямар нэгэн хэмжээгээр асуудлаа шийдвэрлээд л явах хэрэгтэй болдог. Хүний төрөлх мөн чанараас шалтгаалан хүн ихэвчлэн өөр рүү нь чиглэсэн асуудлын хурч ирмэгийг бөөрөнхийлөхийг боддог. Өөрөө алдаа гаргасан юм байж “Тэр Бат л байгаагүй бол би тэгэхгүй байх байсан юм. Муу Батыг уу...” гэх зэргээр өөрөөсөө зайлуулж асуудлаас мултарахыг хүсдэг. Гэвч тэр нь өнхөрч өнхөрч байгаад биднийгээ эргээд дайраад ирдэг, ирэх ирэхдээ энд тэндэхийн элдэв хог новшийг цуглуулсаар байгаад бүүр том болоод ирэх нь бий. Тэгсээр байгаад оногдохоос өөр аргагүй болдог нь бидэнд байнга тохиолддог.

Тэгвэл бид үлдсэн амьдралдаа том бөмбөгөнд оногдохгүй амьдрах боломж бас бий. Энэ нь “ЖИЖИГ” бөмбөгийг эртхэн бариад ав. Чамайг болон олон хүнийг гэмтээх том бөмбөг болохоос нь өмнө асуудлыг шийдчих. Ингээд л болоо... ТА ЖИНХЭНЭ ХОНШООРТОЙ НЭГЭН...