Гэмшиж байна

Бага байхдаа /7-р ангид/ би англи хэл сурахаар Сантис гээд тэр үедээ бас овоо үнэтэй курсэд Ачаа найзтайгаа хамт сурсан юм. Тэр үед жаахан байсан болоод ч тэр үү яагаад ч юм хичээлээ нээг их хийгээгүй юм. Дандаа хоцорч хичээлдээ очно, гэрийн даалгавраа бараг өгөхгүй, хамт сурдаг банди нартайгаа хичээлийн дундуур байнга яриастай. Тэгээд урсгалаараа явсаар байгаад 3-р түвшинг нь дүүргэчихэв. Аав маань ч их баярлаж, хүүгээ англи хэлтэй болж байна гэж бодоод их л баярлаж байсан юм. Бүр аавын найз нар нь хүртэл курсээ амжилттай төгслөө гээд мөнгөөр хүртэл шагнаж байсныг санаж байна. Амжилттай ч гэж дээ хөөрхий 72 ч билүү нэг тиймэрхүү хөгийн дүн. Улмаар орой гэртээ ирээд эгч нарт аав миний сертификатыг үзүүлээд бахархан ярьтал хэл устай эгч нар минь багшийн бичсэн тодохойлолтыг уншаад аавд орчуулаад өгөв. Би ч гэж би бантсан нүүрэндээ чимээгүй суусаар, аав ч чимээгүй нэг л урам нь хугарсан байртайгаар “Өө чи ийм байсан юм уу?” гэсэн ганц л асуулт асуугаад өрөөрүүгээ яваад өгөв. Яг тэр үед миний дотор ямар болсныг та лав төсөөлөхгүй дээ. Загнуулах байх гэж айж байсан жаал тийм аяархан үг сонсоод загнуулаагүйдээ баярлах ёстой атал надаа харин ч эсрэгээрээ аавынхаа итгэлийг алдсандаа дотор давчдаад бүр аймар хэцүү болж байсан юм.

Гэтэл энэ түүх давтагдаж их сургуулийнхаа эхний жилд яг адилхан алдааг дахин гаргав. Мэдээж хэн ч л гэсэн өөрийгөө өмөөрөх л байсан байх. Гэхдээ би тэгэж хариуцлагаас зугатахыг хүсэхгүй байна. Мэдээж дүн, цаг хугацаа, мөнгө төгрөг гээд олон зүйлийг алдсан ч гэсэн би яг энэ жил олон зүйлийг цоо шинээр сурч, ойлгож бас олон зүйлийг бодитоор нь өөр дээрээ мэдэрсэн их үр дүнтэй хугацааг өнгөрүүллээ гэж би бодож байна.

Хэдэн найзуудтайгаа хамтран шинээр нэг том зүйл эхлэх гэж үзлээ. Хэдийгээр багаасаа гарсан ч би найз нөхдийн харилцаа, хүмүүсийн сэтгэлгээ, ажил хэрэг, өр зээл, нөхөрлөл, итгэл даах, бүрэн ойлголцол, том мөрөөдөл, талархах сэтгэл, хамтын ажиллагаа, бүтэлгүйтэл гээд олон зүйл дээр сайн ба гашуун туршлагууд ихээхэн цуглуулж авав.

Швейцарийн хөгжлийн агентлагт дотоод ажилтан хийж үзэж байна. Дипломот байгууллага болохоор хувь хүний маань хувьд олон зүйлийг зааж сургаж, харуулж байгаа болохоор би их олзуурхаж байгаа, гэхдээ удахгүй гэрээгээ дуусгаад гарах байхаа.

MIU дээд сургуульд худлаа үнэн нэг жил сурч үзлээ. Хүн суралцах хэрэгтэй гэдгийг ойлгосондоо л их баяртай байна даа. Мөн бас бус хэдэн найзтай болсон, хамгийн гол нь би түүнийгээ энэ сургуулиас л олж харсан юм...

Эдгээр ойлгосон зүйлс минь мэдээж миний муу дүнгүүдийг маань баллуурдчихгүй нь ойлгомжтой учраас энэ жил хичээгээд сайн дүнтэй суралцана аа. Олоон хүний итгэлийг алдаж өөрөө шившигтэй гэмээр байдалд орсондоо өөртөө уурлахаас өөр яахав би. Өөртөө уурлалаа гээд архинд оролтой биш алдаагаа л засахаас өөр яахав тийм үү?

Ямартаа ч дахиж иймэрхүү явдлыг амьдралынхаа өөр талбар дээр 3 дахь удаагаа давтахгүйн төлөө хичээнээ. Амьдрал үргэлж сайхнаараа...